Daniel 2

CHAPTER 2

Nebuchadnezzar's Dream

1εν τω έτει τω δευτέρω της βασιλείας Ναβουχοδονόσορ ενυπνιάσθη Ναβουχοδονόσορ ενύπνιον και εξέστη το πνεύμα αυτού και ο ύπνος αυτού εγένετο απ΄ αυτού 2και είπεν ο βασιλεύς καλέσαι τους επαοιδούς και τους μάγους και τους φαρμακούς και τους Χαλδαίους του αναγγείλαι τω βασιλεί τα ενύπνια αυτού και ήλθον και έστησαν ενώπιον του βασιλέως 3και είπεν αυτοίς ο βασιλεύς ενυπνιάσθην και εξέστη το πνεύμά μου του γνώναι το ενύπνιον 4και ελάλησαν οι Χαλδαίοι τω βασιλεί Συριστί βασιλεύ εις τους αιώνας ζήθι συ είπον το ενύπνιον τοις παισί σου και την σύγκρισιν αυτού αναγγελούμεν 5απεκρίθη ο βασιλεύς και είπε τοις Χαλδαίοις ο λόγος απ΄ εμού απέστη εάν ουν μη γνωρίσητέ μοι το ενύπνιον και την σύγκρισιν αυτού εις απώλειαν έσεσθε και οι οίκοι υμών διαρπαγήσονται 6εάν δε το ενύπνιον και την σύγκρισιν αυτού γνωρίσητέ μοι δόματα και δωρεάς και τιμήν πολλήν λήψεσθε παρ΄ εμού πλην το ενύπνιον και την σύγκρισιν αυτού απαγγείλατέ μοι 7απεκρίθησαν δεύτερον και είπαν ο βασιλεύς ειπάτω το ενύπνιον τοις παισίν αυτού και την σύγκρισιν αυτού αναγγελούμεν 8και απεκρίθη ο βασιλεύς και είπεν επ΄ αληθείας οίδα εγώ ότι καιρόν υμείς εξαγοράζετε και καθότι είδετε ότι απέστη απ΄ εμού το ρήμα 9εάν ουν το ενύπνιον μη αναγγείλητέ μοι οίδα ότι ρήμα ψευδές και διεφθαρμένον συνέθεσθε ειπείν ενώπιόν μου έως ου ο καιρός παρέλθη το ενύπνιόν μου είπατέ μοι και γνώσομαι ότι και την σύγκρισιν αυτού αναγγελείτέ μοι 10απεκρίθησαν πάλιν οι Χαλδαίοι ενώπιον του βασιλέως και λέγουσιν ουκ έστιν άνθρωπος επί της ξηράς όστις δυνήσεται το ρήμα του βασιλέως γνωρίσαι καθότι πας βασιλεύς μέγας και άρχων ρήμα τοιούτον ουκ επερωτά επαοιδόν μάγον Χαλδαίον 11ότι ο λόγος ον ο βασιλεύς επερωτά βαρύς και έτερος ουκ έστιν ος αναγγελεί αυτόν ενώπιον του βασιλέως αλλ΄ οι θεοί ων ουκ έστιν η κατοικία μετά πάσης σαρκός

The Wise Men Are Destroyed

12τότε ο βασιλεύς εν θυμώ και οργή πολλή είπεν απολέσαι πάντας τους σοφούς Βαβυλώνος 13και το δόγμα εξήλθε και οι σοφοί απεκτέννοντο και εζήτησαν Δανιήλ και τους φίλους αυτού ανελείν 14τότε Δανιήλ απεκρίθη βουλήν και γνώμην τω Αριώχ τω αρχιμαγείρω του βασιλέως ος εξήλθεν ανελείν τους σοφούς Βαβυλώνος 15και επυνθάνετο αυτού λέγων άρχων του βασιλέως περί τίνος εξήλθεν η γνώμη η αναιδής εκ προσώπου του βασιλέως εγνώρισε δε το ρήμα Αριώχ τω Δανιήλ 16και Δανιήλ εισήλθε και ηξίωσεν τον βασιλέα όπως χρόνον δω αυτώ και την σύγκρισιν αυτού αναγγείλη τω βασιλεί

Daniel and His Friends Pray

17και εισήλθε Δανιήλ εις τον οίκον αυτού και τω Ανανία και τω Μισαήλ και τω Αζαρία τοις φίλοις αυτού το ρήμα εγνώρισε 18και οικτιρμούς εζήτουν παρά του θεού του ουρανού υπέρ του μυστηρίου τούτου όπως αν μη απόλωνται Δανιήλ και οι φίλοι αυτού μετά των επιλοίπων σοφών Βαβυλώνος 19τότε Δανιηλ εν οράματι νυκτός το μυστήριον απεκαλύφθη και ευλόγησε τον θεόν του ουρανού Δανιήλ 20και είπεν είη το όνομα του θεού ευλογημένον από του αιώνος και έως του αιώνος ότι η σοφία και η ισχύς αυτού εστι 21και αυτός αλλοιοί καιρούς και χρόνους καθιστά βασιλείς και μεθιστά διδούς σοφίαν τοις σοφοίς και φρόνησιν τοις ειδόσι σύνεσιν 22αυτός αποκαλύπτει βαθέα και απόκρυφα γινώσκων τα εν τω σκότει και το φως μετ΄ αυτού εστι 23σοι ο θεός των πατέρων μου εξομολογούμαι και αινώ ότι σοφίαν και δύναμιν έδωκάς μοι και εγνώρισάς μοι α ηξιώσαμεν παρά σου και το ρήμα του βασιλέως εγνώρισάς μοι 24και ήλθε Δανιήλ προς Αριώχ ον κατέστησεν ο βασιλεύς απολέσαι τους σοφούς Βαβυλώνος και είπεν αυτώ τους σοφούς Βαβυλώνος μη απολέσης εισάγαγε δε με ενώπιον του βασιλέως και την σύγκρισιν τω βασιλεί αναγγελώ

Daniel Interprets the Dream

25τότε Αριώχ εν σπουδή εισήγαγε τον Δανιήλ ενώπιον του βασιλέως και είπεν αυτώ εύρηκα άνδρα εκ των υιών της αιχμαλωσίας της Ιουδαίας όστις το σύγκριμα τω βασιλεί αναγγελεί 26και απεκρίθη ο βασιλεύς και είπε τω Δανιήλ ου το όνομα Βαλτασάρ ει δύνασαί μοι αναγγείλαι το ενύπνιον ο είδον και την σύγκρισιν αυτού 27και απεκρίθη Δανιήλ ενώπιον του βασιλέως και είπε το μυστήριον ο ο βασιλεύς επερωτά ουκ έστι σοφών μάγων επαοιδών γαζαρηνών αναγγείλαι τω βασιλεί 28αλλ΄ έστι θεός εν ουρανώ αποκαλύπτων μυστήρια και εγνώρισε τω βασιλεί Ναβουχοδονόσορ α δει γενέσθαι επ΄ εσχάτων των ημερών το ενύπνιόν σου και αι οράσεις της κεφαλής σου επί της κοίτης σου τούτό εστι 29συ βασιλεύ οι διαλογισμοί σου επί της κοίτης σου ανέβησαν τι δει γενέσθαι μετά ταύτα και ο αποκαλύπτων μυστήρια εγνώρισέ σοι α δει γενέσθαι 30και εμοί ουκ εν σοφία τη ούση εν εμοί παρά πάντας τους ζώντας το μυστήριον τούτο απεκαλύφθη αλλ΄ ένεκεν του την σύγκρισιν τω βασιλεί γνωρίσαι ίνα τους διαλογισμούς της καρδίας σου γνώς

The Great Image of Nebuchadnezzar's Dream

31συ βασιλευ εθεώρεις και ιδού εικών μία μεγάλη η εικών εκείνη μεγάλη και η πρόσοψις αυτής υπερφερής εστώσα προ προσώπου σου και η όρασις αυτής φοβερά 32εικών ης η κεφαλή χρυσίου καθαρού αι χείρες και το στήθος και οι βραχίονες αυτής αργυροί η κοιλία και οι μηροί χαλκοί 33αι κνήμαι σιδηραί οι πόδες μέρος μεν τι σιδηρούν μέρος δε τι οστράκινον 34εθεώρεις έως απετμήθη λίθος εξ όρους άνευ χειρών και επάταξε την εικόνα επί τους πόδας τους σιδηρούς και οστρακίνους και ελέπτυνεν αυτούς εις τέλος 35τότε ελεπτύνθησαν εισάπαξ το όστρακον ο σίδηρος ο χαλκός ο άργυρος ο χρυσός και εγένετο ωσεί κονιορτός από άλωνος θερινής και εξήρεν αυτά το πλήθος του πνεύματος και τόπος ουχ ευρέθη αυτοίς και ο λίθος ο πατάξας την εικόνα εγενήθη όρος μέγα και επλήρωσε πάσαν την γην 36τούτό εστι το ενύπνιον και την σύγκρισιν αυτού ερούμεν ενώπιον του βασιλέως 37συ βασιλεύ βασιλεύς βασιλέων ω ο θεός του ουρανού βασιλείαν ισχυράν και κραταιάν και έντιμον έδωκεν 38εν παντί τόπω οπου κατοικούσιν οι υιοί των ανθρώπων θηρία τε αγρού και πετεινά ουρανού έδωκεν εν τη χειρί σου και κατέστησέ σε κύριον πάντων συ ει η κεφαλή η χρυσή 39και οπίσω σου αναστήσεται βασιλεία ετέρα ήττων σου και βασιλεία τρίτη ήτις εστιν ο χαλκός η κυριεύσει πάσης της γης 40και βασιλεία τετάρτη ήτις έσται ισχυρα ως σίδηρος ον τρόπον ο σίδηρος λεπτύνει και δαμάζει πάντα ούτως λεπτυνεί και δαμάσει 41και ότι είδες τους πόδας και τους δακτύλους μέρος μεν τι οστράκινον μέρος δε τι σιδηρούν βασιλεία διηρημένη έσται και από της ρίζης της σιδηράς έσται εν αυτή ον τρόπον είδες τον σίδηρον αναμεμιγμένον τω οστράκω 42και οι δάκτυλοι των ποδών μέρος μεν τι σιδηρούν μέρος δε τι οστράκινον μέρος τι της βασιλείας έσται ισχυρόν και απ΄ αυτής έσται συντριβόμενον 43ότι είδες τον σίδηρον αναμεμιγμένον τω οστράκω συμμιγείς έσονται εν σπέρματι ανθρώπων και ουκ έσονται προσκολλώμενοι ούτος μετά τούτου καθώς ο σίδηρος ουκ αναμίγνυται μετά του οστράκου 44και εν ταις ημέραις των βασιλέων εκείνων αναστήσει ο θεός του ουρανού βασιλείαν ήτις εις τους αιώνας ου διαφθαρήσεται και η βασιλεία αυτού λαώ ετέρω ουχ υπολειφθήσεται λεπτυνεί και λικμήσει πάσας τας βασιλείας και αύτη αναστήσεται εις τους αιώνας 45ον τρόπον ειδες ότι από όρους ετμήθη λίθος άνευ χειρών και ελέπτυνε το όστρακον τον σίδηρον τον χαλκόν τον άργυρον τον χρυσόν ο θεός ο μέγας εγνώρισε τω βασιλεί α δει γενέσθαι μετά ταύτα και αληθινόν το ενύπνιον και πιστή η σύγκρισις αυτού

The King Honors Daniel and His God

46τότε ο βασιλεύς Ναβουχοδονόσορ έπεσεν επί πρόσωπον και τω Δανιήλ προσεκύνησε και μαναά και ευωδίας είπε σπείσαι αυτώ 47και αποκριθείς ο βασιλεύς είπε τω Δανιήλ επ΄ αληθείας ο θεός υμών αυτός εστι θεός θεών και κύριος των βασιλέων και αποκαλύπτων μυστήρια ότι ηδυνήθης αποκαλύψαι το μυστήριον τούτο 48και εμεγάλυνεν ο βασιλεύς τον Δανιήλ και δόματα μεγάλα και πολλά έδωκεν αυτώ και κατέστησεν αυτόν επί πάσης χώρας Βαβυλώνος και άρχοντα σατράπων επί πάντας τους σοφούς Βαβυλώνος 49και Δανιήλ ητήσατο παρά του βασιλέως και κατέστησεν επί τα έργα της χώρας Βαβυλώνος τον Σεδράχ Μισάχ και Αβδεναγώ και Δανιήλ ην εν τη αυλή του βασιλέως